آزمایشگاه صبا

نظر

?

ائوزینوفیل خون

هر گلبول سفید خون، چیزی بین چند ساعت، تا چند روز در داخل جریان خون زنده می ماند. ائوزینوفیل، یکی از انواع گلبول های سفید خون است. ائوزینوفیل‌ها در بافت های مختلف بدن ذخیره می شوند. آن ها تا چند هفته به حیات خود ادامه می دهند. وظیفه مغز استخوان این است که به صورت مکرر و دائمی، حجم گلبول های سفید خون را در حد کافی نگه دارد.

تعداد و انواع مختلف از گلبول های سفید خون موجود در بدن، درک پزشکان از وضعیت سلامت افراد را افزایش می دهند. بالا بودن تعداد گلبول های سفید خون، نشانه‌ای از وجود بیماری یا عفونت بدن است. بالا بودن تعداد گلبول های سفید، به این معنی است که بدن دائماً گلبول های سفید بیشتری را تولید می کند، تا با عفونت ها مقابله کند.

آزمایش شمارش ائوزینوفیل

آزمایش شمارش ائوزینوفیل یک نمونه از آزمایش‌های خون است که میزان ائوزینوفیل های بدن را اندازه گیری می کند. سطوح غیرعادی از ائوزینوفیل، معمولاً به عنوان بخشی از آزمایش شمارش کامل خون (CBC) شناسایی می شوند.
تحقیقات متوالی و پیوسته، لیست نقش های اختصاص یافته به ائوزینوفیل ها را گسترش داده اند. اکنون به نظر می رسد که تمامی سیستم های بدن، به نحوی به ائوزینوفیل وابسته هستند. دو مورد از مهم‌ترین این کارکردها در سیستم ایمنی رخ می دهند.

ائوزینوفیل ها قادر به نابودسازی ذرات تهاجمی همچون ویروس ها، باکتری ها و انگل هایی همچون کرم های قلابدار هستند. علاوه بر این، آن ها در ایجاد واکنش التهابی، علی الخصوص در مواجهه با آلرژی نقش دارند.
التهاب نه خوب است نه بد! ائوزینوفیل در ایزوله سازی و کنترل پاسخ ایمنی در محل عفونت نقش دارد. البته یکی از عوارض جانبی این است که بافت اطراف آن آسیب می بیند. آلرژی ها به منزله پاسخ های ایمنی هستند، که التهاب مزمن را به همراه دارند. ائوزینوفیل نقش مهمی در التهاب ایجاد شده نسبت به آلرژی، اگزما و آسم دارد.
?

انجام آزمایش شمارش تفاضلی گلبول های سفید?

آزمایش شمارش تفاضلی گلبول سفید، معمولاً به موازات آزمایش شمارش کامل خون (CBC) صورت می گیرد. بدین ترتیب درصد تمامی انواع گلبول های سفید موجود در خون تعیین می‌شوند.

Eosinophils در آزمایش خون چیست؟

همانطور که همه ما میدانیم گلبول‌های سفید سربازان جنگجوی بدن ما در سیستم ایمنی هستند. این عناصر بسیار کوچک نقشی حیاتی و مهم در حفاظت از بدن ما دارند. آن‌ها مراقب هستند که بدن ما در مقابل حمله ویروس‌ها، انگل‌ها و باکتری‌ها آسیب نبیند. ما 5 نوع گلبول سفید در بدن داریم که هر پنج نوع این گلبول‌ها توسط مغز استخوان تولید می‌شوند. عمر مفید هر گلبول سفید چند ساعت تا چند روز است. اِئوزینوفیل (Eosinophils) یکی از این 5 نوع گلبول سفید است که در خون ما زندگی می‌کند.

این عنصر در بافت‌های مختلف بدن ذخیره می‌شود و تقریبا تا چند هفته به حیات خود ادامه می‌دهد. در این بین مغز استخوان وظیفه دارد تا حجم گلبول‌های سفید خون را مدام چک کرده و در حد نرمال نگه دارد. نوع گلبول‌های سفید و اینکه چه تعداد گلبول سفیدی در خون شما وجود دارد، همگی می‌توانند به درک بیشتر پزشکان از سلامتی ما کمک کنند. بالا بودن تعداد گلبول سفید نشان دهنده این موضوع است که در بدن ما عفونت یا بیماری وجود دارد. تعداد Eosinophils نیز با انجام آزمایش خون مشخص می‌شود.

چرا گاهی لازم است ائوزینوفیل‌های خون شمرده شوند؟

وقتی آزمایش CBC از فردی گرفته می‌شود، تعداد مشتقات سلول‌های سفید هم در آن آزمایش مشخص می‌گردد. تعداد مشتقات سلول‌های سفید، یعنی تعداد هر یک از انواع سلول‌های سفید که به تفکیک در برگه آزمایش مشخص می‌شوند. این مقادیر معمولا به صورت درصد بیان می‌شوند. به طور مثال چند درصد از کل خون فرد را سلول‌های EOS تشکیل داده‌اند.

در بیماری‌های مختلف، تعداد گلبول‌های سفید خون فرق دارد. به طور مثال اگر عامل افزایش، آلرژی باشد؛ تعداد گلبول‌های سفید از حالتی که بدن به یک دارو واکنش نشان داده یا حالتی که عفونتی در بدن باشد؛ متفاوت است.
?
برخی داروها مثل قرص‌های لاغری، تعدادی از داروهای درمان عفونت، بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها، ملین‌های حاوی پسیلیم و آرام‌بخش‌ها باعث می‌شوند eos در آزمایش خون افزایش یابد. بنابراین اگر از این نوع داروها استفاده می‌کنید، حتما قبل از آزمایش به پزشک خود اطلاع دهید.?

وضعیت ائوزینوفیلی چیست؟?

ائوزینوفیل نوعی گلبول سفید خون است که دارای یک هسته دو قسمتی و گرانول‌هایی در داخل سیتوپلاسم است. ایئوزینوفیل‌ها حدود 5% از کل تعداد گلبول‌های سفید خون را تشکیل می‌دهند. این سلول‌ها عموماً در شرایط حساسیت مثل آلرژی و عفونت‌های انگلی در خون افزایش پیدا می‌کنند. افزایش تعدا ائوزینوفیل‌ها می‌تواند نشانه‌ای از وجود حساسیت یا برخی عفونت‌ها باشد. همچنین تغییر در ساختار ائوزینوفیل‌ها هم می‌تواند نشانه‌ای از وجود حساسیت یا نوعی آنمی باشد.
ائوزینوفیلی به وضعیتی می‌گویند که تعداد ائوزینوفیل خون بالاتر از حدِ طبیعی است. معمولاً اگر تعداد مطلق ائوزینوفیل‌ها از 500 در هر میکرولیتر خون بیشتر باشد، بیمار مبتلا به ائوزینوفیلی تشخیص داده می‌شود.
?

آزمایش اِئوزینوفیل?

در آزمایش اِئوزینوفیل تعداد این عنصر در خون شما شمارش می‌شود.

شرایط ائوزینوفیلی به دو شکل وجود دارد:

? ائوزینوفیلی بافتی:

در این نوع، سطوح بالای غیرطبیعی ائوزینوفیل‌ها در محل عفونت یا التهاب است اما تعداد ائوزینوفیل‌ها در خون طبیعی است.?

ائوزینوفیلی خونی:

در نوع دوم ائوزینوفیلی، سطح بالایی از ائوزینوفیل در کل جریان خون وجود دارد.?
شرایط ائوزینوفیلی معمولاً با آزمایش خون قابل تشخیص است. ائوزینوفیلی بافتی را می‌توان در مخاط یا نمونه‌های بافتی هم یافت.

نقش ائوزینوفیل ( EOS ) در بدن

ائوزینوفیل‌ها میکروب های مهاجم مانند ویروس ها، باکتری‌ها یا انگل هایی مانند کرم قلابدار را از بین می‌برند. آنها همچنین در پاسخ‌های التهابی نقش دارند. ائوزینوفیل ها به جداسازی و کنترل پاسخ ایمنی در محل عفونت کمک می کند، که عارضه جانبی آن آسیب به بافت‌های اطراف آن است. آلرژی واکنش‌های سیستم ایمنی است که اغلب شامل التهاب مزمن است. ائوزینوفیل‌ها نقش مهمی در التهاب‌های مربوط به آلرژی، اگزما و آسم دارند.

چرا به شمارش ائوزینوفیل نیاز دارم؟

هنگامی که شمارش گلبول های سفید خون انجام می‌شود، ممکن است پزشک متوجه سطح غیر طبیعی ائوزینوفیل شود. آزمایش شمارش گلبول های سفید خون اغلب همراه با شمارش کامل خون (CBC) انجام می‌شود و درصد هر نوع گلبول سفید موجود در خون شما را تعیین می‌کند.
این آزمایش نشان می دهد که تعداد گلبول های سفید خون طبیعی، زیاد یا کم است. تعداد گلبول‌های سفید متعاقب ابتلا به برخی بیماری‌ها تغییر می‌کند. پزشک همچنین ممکن است این آزمایش خون را در صورت مشکوک بودن به بیماری یا شرایط خاصی مانند موارد زیر درخواست کند:

یک واکنش آلرژیک شدید مثلا حساسیت به نیش زنبور
یک واکنش دارویی مثلا حساسیت به پنی‌سیلین
برخی از عفونت های انگلی مثلا احتمال داشتن انگل اکسیور

بعضی از دارو‌ها نیز باعث افزایش تعداد ائوزینوفیل‌ها می‌شوند که عبارتند از:

قرص‌های رژیمی
اینترفرون: دارویی است که به درمان عفونت کمک می‌کند.
برخی از آنتی بیوتیک‌ها
ملین هایی که حاوی پسیلیوم هستند.
آرام بخش‌ها

 

در هنگام بردن جواب آزمایش برای پزشک خود، حتماً در مورد هرگونه دارو یا مکملی که مصرف می‌کنید با ایشان صحبت کنید. پزشک این اطلاعات را در تفسیر و بررسی جواب آزمایش شما مد نظر قرار خواهد داد.
?

چرا به آزمایش شمارش ائوزینوفیل (Eosinophil) نیاز داریم؟?

با انجام آزمایش شمارش تفاضلی گلبول های سفید، پزشک می تواند سطوح غیرعادی ائوزینوفیل را تشخیص دهد. آزمایش شمارش تفاضلی گلبول سفید، معمولاً به موازات آزمایش شمارش کامل خون (CBC) صورت می گیرد. بدین ترتیب درصد تمامی انواع گلبول های سفید موجود در خون تعیین می‌شوند.
این آزمایش مشخص می کند که آیا تعداد گلبول های سفید خون، به صورت غیرعادی بیشتر یا کمتر از حد عادی هستند. زیرا تعداد گلبول های سفید خون، در برخی بیماری ها تغییر می کنند.
همچنین در صورتی که پزشک مشکوک باشد که فرد به یکی از مشکلات یا بیماری های زیر مبتلا شده است، آنگاه دستور انجام این آزمایش خون را می‌دهد :?

واکنش آلرژیک شدید?
واکنش دارویی?
برخی عفونت های انگلی?

 

شمارش ائوزینوفیل?

قبل از انجام آزمایش، حتماً در مورد داروهای فعلی یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.

آزمایش Eosinophils چگونه انجام می‌شود؟

در آزمایش اِئوزینوفیل تعداد این عنصر در خون شما شمارش می‌شود. باید به این موضوع مهم اشاره کرد که وجود این ماده در بدن از اهمیت بالایی برخوردار است. تمام قسمت‌های سیستم بدن ما به این ماده وابسته است. اگر بخواهیم در مورد عملکرد Eosinophils سخن بگوییم باید گفت که این عنصر مسئول نابودی تمام ویروس‌ها و باکتری‌هایی است که به بدن شما حمله می‌کنند. نقش بعدی این ماده ایجاد واکنش التهابی در بدن در مقابل آلرژی‌ها است.

التهاب داشتن و التهاب نشان دادن بدن

التهاب داشتن و التهاب نشان دادن بدن نه موردی خوب و نه موردی بد تلقی می‌شود، اما بطور کلی Eosinophils نقشی مهم و اساسی در ایزوله‌سازی و کنترل ایمنی در محل عفونت بدن ما دارد. نشان دادن آلرژی یعنی عکس‌العمل ایمنی که بدن ما نشان می‌دهد. این اتفاق با التهاب همراه است. اِئوزینوفیل نقشی اساسی در نشان دادن التهابات بدن در برابر آسم، آلرژی و اگزما دارد. اگر پزشک تشخیص دهد که تعداد اِئوزینوفیل خون شما باید شمارش شود، با انجام آزمایش خون از طریق ورید این آزمایش انجام خواهد شد. در آزمایشگاه به نمونه خون شما رنگی مخصوص اضافه می‌شود. این رنگ کمک می‌کند تا در هر 100 سلول، تعداد اِئوزینوفیل‌ها مشاهده و شمارش شوند.
?

قبل از انجام آزمایش ائوزینوفیل خون چه کاری باید بکنید؟?

هیچ آمادگی خاصی برای این آزمایش لازم نیست. در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین)، باید پزشک خود را مطلع کنید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مصرف برخی داروها را قبل از آزمایش ائوزینوفیل قطع کنید.

داروهایی که ممکن است باعث افزایش تعداد ائوزینوفیل‌ها شوند عبارت‌اند از:?

قرص‌های رژیمی?
اینترفرون(دارویی است که به درمان عفونت کمک می‌کند)?
برخی آنتی بیوتیک‌ها?
ملین‌های حاوی پسیلیوم?
آرامبخش

قبل از انجام آزمایش، حتماً در مورد داروهای فعلی یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید.
?

در طول آزمایش شمارش ائوزینوفیل چه اتفاقی رخ می دهد؟?

ارائه دهنده خدمات درمانی، با انجام مراحل زیر، از فرد نمونه خونی دریافت می کند :
?
در ابتدا با استفاده از پنبه آغشته به محلول ضد عفونی کننده، محل تزریق تمیز می شود.?
سپس سوزنی وارد رگ می شود. یک محفظه به آن متصل شده و با خون پُر می شود.?
پس از دریافت خون کافی، سوزن برداشته شده و محل تزریق با یک پارچه/ بانداژ پوشانده می‌شود.?
در نهایت نمونه خونی برای تجزیه و تحلیل های بیشتر به آزمایشگاه ارسال می شود.?

نتایج عادی ائوزینوفیل??

در صورتی که تعداد ائوزینوفیل شما در هر میکرولیتر خون 500 باشد، آنگاه این حالت نشانه ای از بیماری ائوزینوفیلیا است.

? نتایج آزمایش شمارش ائوزینوفیل چه معنایی دارند؟?

1) نتایج عادی ائوزینوفیل?

در افراد بالغ، یک نمونه خون عادی نباید تعداد ائوزینوفیل کمتر از 500 در هر میکرولیتر خون را دارا باشد. در کودکان، سطح ائوزینوفیل با توجه به سن تغییر می کند.
?

2) نتایج غیرعادی ائوزینوفیل?

در صورتی که تعداد ائوزینوفیل شما در هر میکرولیتر خون 500 باشد، آنگاه این حالت نشانه ای از بیماری ائوزینوفیلیا است. ائوزینوفیلیا به سه نوع خفیف (500-1500 ائوزینوفیل در میکرولیتر)، متوسط (1500-5000 ائوزینوفیل در میکرولیتر)، و شدید (بیش از 5000 ائوزینوفیل در میکرولیتر) تقسیم می شود.

دلایل زیر برای این بیماری مطرح شده اند :?

عفونت ناشی از کرم های انگلی?
بیماری خود ایمنی?
واکنش های شدید آلرژیک?
اگزما?
آسم?
آلرژی های فصلی?
لوخمی (سرطان خون) و برخی از سایر سرطان ها?
کولیت زخمی?
تب اسکارلت?
لوپوس?
بیماری کرون?
یک واکنش دارویی شدید?
رد شدن اندام پیوندی?

تعداد ائوزینوفیل خیلی کم، بدلیل اثر سمی ناشی از الکل، یا تولید بیش از حد کورتیزول، همانند وضعیت حاکم بر بیماری کوشینگ رخ می دهد. کورتیزول هورمونی است که به صورت طبیعی توسط بدن تولید می شود. پایین بودن تعداد ائوزینوفیل، به بازه زمانی از طول روز هم بستگی دارد. در شرایط عادی، در شمارش ائوزینوفیل در صبح کمترین تعداد و در عصر بیشترین تعداد مشاهده می‌شود.

جز در مواردی که پیش بینی سومصرف الکل، یا بیماری کوشینگ می شود، پایین بودن تعداد ائوزینوفیل نگران کننده نیست. تنها نگرانی هنگامی رخ می دهد که تعداد سایر انواع گلبول های سفید خون نیز پایین باشد. اگر تعداد همه انواع گلبول های سفید خون پایین باشد، این وضعیت نشانه بروز مشکل یا بیماری در مغز استخوان است.

پایین بودن eosinophil در آزمایش خون نشانه چیست؟

تعداد eos پایین می‌تواند نتیجه مسمومیت ناشی از الکل یا تولید بیش از حد کورتیزول ( کورتیزول هورمونی است که به طور طبیعی توسط بدن تولید می‌شود.) باشد، مانند بیماری کوشینگ

بجز موارد فوق، پایین بودن ائوزینوفیل معمولا جای نگرانی ندارد مگر اینکه سایر گلبول‌های سفید نیز کاهش یافته باشند که در این صورت می‌تواند نشانه‌ای از اختلالی در مغز استخوان باشد. تعداد ائوزینوفیل کم ممکن است به دلیل زمان روز باشد، در شرایط عادی، تعداد ائوزینوفیل‌ها در صبح کمترین و در عصر بیشترین است. با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید.

بالا بودن eosinophil در آزمایش خون نشانه چیست؟

اگر بیش از 500 سلول ائوزینوفیل در هر میکرولیتر خون باشد، نشانه‌ای از اختلالی است که به عنوان ائوزینوفیلی شناخته می‌شود. ائوزینوفیلی به سه صورت زیر است:

خفیف ( 500-1500 ائوزینوفیل در هر میکرولیتر )
متوسط ( 1500-5000 سلول ائوزینوفیل در هر میکرولیتر)
شدید ( بیش از 5000 سلول ائوزینوفیل در هر میکرولیتر)(تست پاپ اسمیر در بابل)
ائوزینوفیلی به دلایل زیر می‌تواند باشد:
عفونت کرم های انگلی
بیماری خود ایمنی
واکنشهای شدید آلرژیک
اگزما
آسم
آلرژی های فصلی
سرطان خون و برخی دیگر از سرطان ها
کولیت زخمی
مخملک
لوپوس
بیماری کرون
حساسیت دارویی
رد پیوند عضو
عفونت‌های قارچی
آدنوکارسینوما
آمبولی کلسترول
کم کاری غده فوق کلیوی
انواع خاصی از سرطان خون و …
?

عفونت‌ها??

عفونت‌های ناشی از کرم‌های روده‌ای، انگل‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها اغلب باعث افزایش سطح ائوزینوفیل‌ها می‌شوند.

? چه چیزی باعث افزایش تعداد ائوزینوفیل خون می‌شود؟?

تعداد بالای ائوزینوفیل‌ها می‌تواند نشان دهنده برخی بیماری‌ها یا ایجاد شرایط خاص در بدن باشد. از جمله:
?

1. عفونت‌ها?

عفونت‌های ناشی از کرم‌های روده‌ای، انگل‌ها، قارچ‌ها و ویروس‌ها اغلب باعث افزایش سطح ائوزینوفیل‌ها می‌شوند.
?

2. بیماری خود ایمنی?

در چندین بیماری خود ایمنی، از جمله بیماری سلیاک، سطوح بالای ائوزینوفیل خون به عنوان بازتاب التهاب موجود است، اما لزوماً ائوزینوفیل‌ها به این بیماری کمک نمی‌کنند.
?

3. واکنش‌های آلرژیک شدید?

ائوزینوفیل‌ها در بیماری‌های آلرژیک مانند آسم و آلرژی فصلی و تب یونجه افزایش می‌یابد. در بسیاری از موارد نتیجه آزمایش ائوزینوفیل خون به همین علت نسبت به حد طبیعی بالاست.
?

4. اگزما و سایر بیماری‌های پوستی?

سطوح بالایی از ائوزینوفیل‌ها در ضایعات پوستی، کهیر، درماتیت تماسی، اگزما و خارش یافت می‌شود. این به این معنی است که افزایش ائوزینوفیل همیشه لزوماً در خون اتفاق نمی‌افتد.
?

5. سرطان خون و برخی سرطان‌های دیگر?

در برخی از انواع سرطان، سطوح بالای ائوزینوفیل‌ها در نتیجه سرطان ظاهر می‌شود، مانند لنفوم هوچکین. در موارد دیگر، ائوزینوفیل‌ها سلول اصلی سرطانی هستند، مانند لوسمی ائوزینوفیلی حاد و مزمن، لنفوم سلول T، لوسمی مزمن میلومونوسیتیک.(غربالگری جنین در بابل)
?

6. بیماری آدیسون?

بیماری آدیسون، که در آن کمبود هورمون‌های آدرنال مانند کورتیزول وجود دارد، می‌تواند سطح ائوزینوفیل را افزایش دهد.
?

7. سندرم هایپیروزینوفیلیک?

سندرم هایپیروزینوفیلی گروهی از اختلالات هستند که در آنها ائوزینوفیل‌ها به طور مداوم افزایش می‌یابد. برای بسیاری از این علائم هیچ علت شناخته‌شده‌ای وجود ندارد، در حالی که برخی دیگر می توانند ژنتیکی باشند.
?

8. بیماری التهابی روده?

ائوزینوفیل‌ها همچنین می‌توانند در بیماری التهابی روده (IBD) و هم در بیماری کرون و کولیت اولسروز، افزایش پیدا کنند.
?

9. یک واکنش دارویی قابل توجه?

زمانی که فرد به دارو واکنش آلرژیک نشان می‌دهد ائوزینوفیل خون افزایش می‌یابد.
?

10. کمبود ویتامین D?

کمبود ویتامین D با افزایش اندک ائوزینوفیل‌ها ارتباط دارد.
?
11. موارد دیگری که می‌توانند نتیجه آزمایش ائوزینوفیل خون را افزایش دهند.?

موارد دیگری که می‌توانند میزان ائوزینوفیل خون را افزایش دهند عبارت‌اند از:

?
کولیت زخمی?
رد پیوند عضو?
تب مخملک?
لوپوس

 

سطوح پایین ائوزینوفیل?

سطوح پایین ائوزینوفیل معمولاً نگران کننده نیست.

چه چیزی باعث کاهش تعداد ائوزینوفیل خون می‌شود؟?

سطوح پایین ائوزینوفیل معمولاً نگران کننده نیست. مگر اینکه تعداد گلبول‌های سفید دیگر هم به‌طور غیرطبیعی پایین باشد. اگر تعداد گلبول‌های سفید کم باشد، این می‌تواند نشان دهنده وجود مشکل در مغز استخوان باشد.(تست سلامت جنین در بابل)

همانطور که گفتیم ائوزینوفیل ها به طور معمول کم هستند و در بزرگسالان سالم حتی می‌توانند به صفر برسند. با این حال، شرایط و داروهایی وجود دارد که می‌تواند سطح ائوزینوفیل را سرکوب کند از جمله:
?

1. عفونت‌ها?

هنگامی که یک عفونت حاد وجود دارد، چندین ماده برای جذب ائوزینوفیل‌ها از خون به بافت‌های آسیب‌دیده ترشح می‌شود. این باعث می‌شود سطح ائوزینوفیل خون به سرعت کاهش یابد. فقدان کامل ائوزینوفیل‌ها هم در عفونت‌های جدی مانند سپسیس دیده می‌شود.
?

2. سندرم کوشینگ?

سندرم کوشینگ پس از آنکه فرد به مدت طولانی در معرض سطوح بالای کورتیزول قرار گرفت، رخ می‌دهد. دلایل دیگر سندرم کوشینگ می‌تواند بیماری زمینه‌ای یا درمان طولانی مدت با کورتیزول باشد. کورتیزول سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند و سطح ائوزینوفیل را در خون کاهش می‌دهد. کورتیزول هورمونی است که به طور طبیعی در بدن تولید می‌شود.
?

3. داروهای ضدالتهاب?

گلوکوکورتیکوئیدها داروهای ضد التهابی مرتبط با کورتیزول هستند. آن‌ها تولید، بقا و عملکرد ائوزینوفیل‌ها را کاهش می‌دهند.

داروی دیگری که باعث سرکوب ائوزینوفیل‌ها می‌شود تئوفیلین است. این دارو برای پیشگیری و درمان خس‌خس سینه، تنگی‌نفس و سفت شدن قفسه‌سینه ناشی از آسم، برونشیت مزمن و سایر بیماری‌های ریوی استفاده می‌شود.
?

4. مسمومیت با الکل?

تعداد غیرعادی پایین ائوزینوفیل‌ها می‌تواند نتیجه مسمومیت با الکل باشد.
?

5. طول روز?

در شرایط عادی، تعداد ائوزینوفیل‌ها در صبح کمترین و در عصر بیشترین است.

به روز رسانی : 4 اردیبهشت 1401

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه صبا

?


نظر

?

علائم اولیه بارداری

آزمایش های بارداری و سونوگرافی تنها راه های تعیین بارداری هستند اما علائم و نشانه های دیگری نیز وجود دارند که می توانید به دنبال آن ها باشید. از علائم اولیه بارداری تأخیر در بیش از یک دوره عادت ماهانه است که علاوه بر این شامل تهوع صبحگاهی، حساسیت به بو و خستگی نیز می شود. تشخیص نهایی بارداری توسط متخصص زنان و زایمان انجام می شود

علائم اولیه بارداری از چه زمانی آغاز می شوند؟

با اینکه ممکن است عجیب به نظر برسد اما اولین هفته بارداری مطابق با تاریخ آخرین دوره قاعدگی است. یعنی آخرین دوره قاعدگی فرد، حتی اگر باردار هم نبوده باشد، هفته اول بارداری محسوب می شود.
?

حاملگی?

اولین هفته بارداری مطابق با تاریخ آخرین دوره قاعدگی است.

تاریخ زایمان مورد انتظار با استفاده از اولین روز آخرین دوره قاعدگی فرد محاسبه می شود. به همین دلیل، هفته های اول که ممکن است فرد علائمی نداشته باشد نیز جزو 40 هفته ای بارداری حساب می شود. حال می توانید با جزییات با علائم اولیه بارداری آشنا شوید:?

علائم و نشانه ها

جدول زمانی (از تأخ?ر قاعدگ?)?

 

گرفتگی خفیف و لکه بینی? هفته 1 تا 4?
تأخ?ر قاعدگ?? هفته 4?
خستگی? هفته 4 تا 5?
حالت تهوع? هفته 4 تا 6?
گزگز یا درد سینه ها? هفته 4 تا 6?
تکرر ادرار? هفته 4 تا 6?
نفخ? هفته 5 تا 6?
تهوع هنگام حرکت? هفته 6?
نوسانات خلقی? هفته 6?
تغییرات دمایی? هفته 8?
فشار خون بالا? هفته 9?
خستگی شدید و سوزش سر معده? هفته 8 تا 10?
سریع تر شدن ضربان قلب? هفته 11?
تغییرات نیپل و پستان? هفته 11?
آکنه? هفته 11?
افزایش قابل توجه وزن? هفته 11?
درخشان شدن در بارداری? هفته 12?

شناخت علائم اولیه‌?

اولین نشانه‌های بارداری ممکن است چند هفت? اول پس از بارور شدن تخمک مشاهده شود. برخی از علائمی که می‌تواند نشان‌ دهنده بارداری باشد در زیر آمده است:

تأخیر در پریود:

عقب افتادن عادت ماهانه اولین علت باردار بودن خانم‌هایی است که برای بارداری اقدام کرده‌اند. بهتر است یک هفته پس از تأخیر پریودتان یک بیبی‌چک تهیه کنید یا خیلی بهتر است اگر برای انجام آزمایش خون به پزشکتان مراجعه کنید.

حساسیت بافت سینه و ورم پستان:

یکی از اصلی‌ترین علائم حاملگی حساس شدن و تورم پستان‌هاست. این تغییرات می‌تواند شامل بزرگ شدن پستان‌ها، نمایان شدن رگ‌ها و تغییر رنگ، ترشحات پستان‌ و برجستگی‌های تیره اطراف نوک پستان‌ باشد.

تهوع بارداری:

تهوع همراه با استفراغ یا بدون استفراغ نیز یکی از دلایل و علائم باردار بودن شماست که البته در تمام مادران باردار به یک اندازه و شدید نیست.
?

شناخت علائم اولیه‌??

عقب افتادن عادت ماهانه اولین علت باردار بودن خانم‌هایی است که برای حاملگی اقدام کرده‌اند.

لکه‌بینی یا خونریزی:

خونریزی خفیف یا لکه‌بینی در مورد همه? خانم‌های حامله رخ نمی‌دهد.

تکرر ادرار:

افزایش و تکرر ادرار یکی از دلایل مشخص و شناخته‌شده در حاملگی است که اغلب از حدود هفته ششم حاملگی آغاز می‌شود.

خستگی:

داشتن حس خستگی شدید نیز یکی از علل حاملگی است که در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه اول بسیار شایع و ممکن است در اواخر بارداری نیز دوباره به وجود می‌آید.

ویار:

بیزاری نسبت به غذاها یا هوس غذایی یا حسایت به بوها و حساس شدن حس بویایی را ویار می‌نامند.

گرفتگی عضلات:

گرفتگی ماهیچه‌ها مثل شکم‌درد یا گرفتگی ماهیچه‌های پا هم یکی از علائم یا عوارض شایع دوران حاملگی است.

تغییرات خلقی:

نوسانات خلق‌وخو یکی از نشانه‌های حاملگی است که می‌توان طیف خفیف تا شدیدی داشته باشد. این تغییر شدید احساسات در بارداری کاملاً طبیعی است، بنابراین تلاش کنید تا در شرایط سخت و احساسی، ثبات شخصیت خود را با راهکارهای موجود برای کنترل احساس خود حفظ کنید.
علاوه بر اینها، دمای پایه بدن شما؛ یعنی درجه حرارت بدن بلافاصله هنگامی که هنگام صبح از خواب بیدار می‌شوید، نیز ممکن است بتواند سرنخ‌های اولیه بارداری را نشان دهد. دمای پایه بدن بلافاصله پس از تخمک‌گذاری افزایش می‌یابد و تا عادت ماهانه بعدی در همان سطح باقی می‌ماند. اگر شما نمودار دمای پایه بدن خود را به منظور تعیین زمان تخمک‌گذاری رسم کنید، افزایش ادامه‌دار آن بیش از دو هفته، ممکن است به این معنی باشد که شما باردار هستید.
?

علائم بارداری بعد از چند روز ظاهر می‌شود؟?

لقاح زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک از تخمدان آزاد شده باشد. پس از انجام رابطه جنسی اسپرم در صورت رسیدن به تخمک، تخمک را بارور می‌کند. باروری تخمک حدوداً 14 روز پس از شروع فرآیند قاعدگی اتفاق می‌افتد.

طبق بررسی‌های متخصصین لانه گزینی تخمک حدوداً 6 تا 7 روز پس از لقاح شروع می‌شود. در این زمان تخمک بارور است و به لایه داخلی رحم می‌چسبد. با چسبیدن تخمک به دیوار رحم امکان دارد که عروقی خونی دیواره رحم بشکنند و زن خونریزی خفیف و گرفتگی در رحم را احساس کند. به‌طورکلی علائم بارداری از هفته اول بعد از آخرین زمان قاعدگی خود را نشان می‌دهند.

شروع درد لگنی، گرفتگی خفیف و لکه بینی یک تا چند روزه از علائم اولیه آن به‌شمار می‌رود. در ادامه علائم اولیه بارداری را شرح می‌دهیم تا بتوانید تفاوتشان با علائم پریود را از هم تمیز دهید. دقت کنید این دو علامت مرتبط با هفته اول پس از لقاح است.

?

علائم بارداری?

لقاح زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک از تخمدان آزاد شده باشد. پس از انجام رابطه جنسی اسپرم در صورت رسیدن به تخمک، تخمک را بارور می‌کند.

?
هفته اول بارداری چه زمانی است؟?

در حقیقت هفته اول بارداری را نمی‌توان به‌طور یقین تشخیص داد و تعیین کرد. به‌طور معمول متخصصین پزشکی زنان هفته نخست حاملگی را از نخستین روز آخرین قاعدگی یک زن مشخص می‌کنند. خوب است بدانید در این مرحله زن واقعاً باردار نیست، شمارش هفته اول از آخرین دوره پریود برای این است که بتوانند تاریخ تخمینی بارداری را بدست بیاورند.
در ادامه به علائم اولیه حاملگی اشاره می‌کنیم، یعنی زمانی که واقعا لقاح انجام گرفته و هفت روز از لقاح گذشته است. این هفته پس از هفته اول آخرین پریود در واقع نخستین هفته حاملگی مادر بشمار می‌رود. اما اگر بخواهیم اولین و شایع‌ترین علامت حاملگی را به شما بگوییم، عقب افتادن قاعدگی است.

?
علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح چیست؟?

شایع‌ترین علائم بارداری در هفته‌های اول عبارت‌اند از:?

حالت تهوع با یا بدون استفراغ?
تغییرات سینه شامل حساسیت، تورم و یا سوزن سوزن شدن یا مشاهده سیاهرگ‌های آبی قابل توجه?
سردرد ناگهانی?
گر گرفتگی یا افزایش دمای نرمال بدن?
تکرر ادرار?
نفخ در شکم یا افزایش گاز معده?
احساس گرفتگی خفیف در لگن?
احساس خستگی و کسالت بدون فعالیت بدنی قابل توجه?
گرفتگی لگن بدون خونریزی و لکه بینی?
هوش غذایی یا بیزاری از مواد غذایی بخصوص?
تغییر خلقیات و کم شدن آستانه صبر?
افزایش حس بویایی?
احساس طعم فلز در دهان?

?
تفاوت علائم بارداری و پریود چیست؟?

خونریزی?

خونریزی پریود مداوم است و معمولاً لکه بینی ندارد اما خونریزی حاملگی تنها محدود به لک‌های کوچک و ترشحات صورتی رنگ است.
?

تغییرات خلقی?

پیش از پریود زن تحریک پذیر و بدخلق می‌شود و پس از پایان پریود این علائم از بین می‌روند. در حاملگی تحریک پذیری کج خلقی تا بدنیا آمدن کودک کم و بیش ادامه خواهد داشت.
?

تهوع?

تهوع صبحگاهی در قاعدگی چندان شایع نیست. در بارداری تهوع صبحگاهی یکی از روشن‌ترین علائم حاملگی محسوب می‌شود.
?

بیزاری از غذا?

پیش از شروع خونریزی پریود زنان تمایل به خوردن قندها و کربوهیدرات پیدا می‌کنند. در حاملگی شما به برخی از غذاها خیلی علاقمند می‌شوید و از برخی غذاها بیزار خواهید شد.
?

رژیم غذایی مناسب برای هفته اول بارداری?

رژیم غذایی هفته اول بارداری و به‌طور کلی ماه اول از اهمیت بالایی برخوردار است. لازم است مادر در رژیم غذایی خود مواد غذایی مفید را بگنجاند و به همان اندازه مواد غذایی مضر را حذف کند. مادر باید به اندازه کافی محصولات لبنی و منابع دیگر کلسیم، پروتئین، ویتامین D، اسید فولیک و چربی‌های سالم را مصرف کند.(تست پاپ اسمیر در بابل)

برای رشد لوله عصبی جنین مادر باید غذاهای غنی از فولات همچون نخود، لوبیا، آووکادو، کلم بروکلی و اسفناج بخورد. مواد غذایی حاوی ویتامین‌های گروه B، ویتامین A، ویتامین K، ویتامین D و ویتامین E مانند تخم ماکیان میل کند. مصرف میوه‌ها و دانه‌های کامل را افزایش دهد چراکه حاوی فیبر، آهن، سلنیوم، فسفر، روی و منیزیم هستند، ضمناً به حد کافی از آجیل‌ها، غذاهای دریایی و گوشت قرمز نیز استفاده کند.

?
تست تشخیص خانگی بارداری?

علائم اولیه بارداری منحصر به بارداری نیست. برخی از آنها می‌تواند نشان‌ دهنده بیماری در شما باشد یا این که دوره عادت ماهانه شما در حال شروع است. همچنین ممکن است بدون تجربه کردن هیچ‌کدام از این علائم و نشانه‌ها هم باردار باشید. با این حال اگر یک دوره از عادت ماهانه شما اتفاق نیفتاده یا متوجه وجود هر یک از این سرنخ‌ها شده‌اید، بهتر است یک هفته بعد از زمان مورد انتظار برای شروع عادت ماهانه، یک baby check؛ بیبی چک، یا همان تست خانگی بارداری انجام دهید.(غربالگری جنین در بابل)
?

حاملگی?

در حقیقت هفته اول حاملگی را نمی‌توان به‌طور یقین تشخیص داد و تعیین کرد.

اگر چرخه و روز پریود خودتان را ثبت نمی‌کنید، بهتر است سه هفته بعد از آخرین اقدام برای بارداری، نسبت به انجام تست خانگی حاملگی اقدام کنید. اگر پاسخ تست حاملگی خانگی شما مثبت باشد، یک قرار ملاقات با پزشک خود هماهنگ کنید تا پزشک با انجام آزمایش‌های لازم هرچه زودتر بارداری شما را تأیید و مراقبت‌های دوران بارداری را آغاز کند.
?

بهترین زمان برای انجام تست بارداری چه زمانی است؟?

برنامه ریزی درست این است که زن دقیقاً پس از مشاهده عقب افتادن قاعدگی آزمایش بارداری دهد. تست حاملگی ممکن است 10 روز پس از رابطه جنسی، مثبت شود. اگر در 10 روز نخست، حاملگی در تست مشخص نشود نباید خیلی نگران باشید؛ چراکه به طور معمول حدوداً 3 هفته طول می‌کشد تا این هورمون به قدر کافی در ادرار مشاهده شود تا آزمایش حاملگی مثبت شود.(تست سلامت جنین در بابل)

امروزه می‌توانید از تست‌های بارداری مقرون به‌صرفه‌تر و قابل اعتماد زیادتری استفاده کنید که بدون نسخه در دسترس هستند. با مشاهده علائم حاملگی می‌توانید از تست‌های خانگی نیز استفاده کنید. این تست ها می‌توانند در عرض چند دقیقه نشان دهند که زن باردار است یا خیر.
تست‌های خانگی در 99 درصد مواقع دقت کافی در تشخیص را دارند. برای اینکه به درست بودن نتیجه تست کمک کنید بهتر است تست حاملگی را یک هفته بعد از عقب افتادن پریود انجام دهید. گاهی مادر پیش از یک هفته اول تست انجام می‌دهد و پاسخ آن منفی اعلام می‌شود، با وجود اینکه زن باردار است.

روش دوم آزمایش خون است که سطح هورمون HCG را در خون مشخص می‌کند. آزمایش خون بارداری نسبت به آزمایش ادرار قدرت تشخیص چند روز زودتر را دارد. پاسخ آزمایش خون بارداری 48 ساعت پس از تست به دستتان می‌رسد.

 

به روزرسانی : 1/02/1401

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه صبا

?


نظر

?

غدد لنفاوی

سیستم ایمنی بدن انسان‌ها متشکل از بخش‌های مختلفی هستند که با کمک هم، در حفظ ایمنی بدن تلاش می‌کنند. غدد لنفاوی (Lymphatic Glands) یا گره‌های لنفاوی (Nodus Lymphoideus)، فرمی بیضی شکل دارند و در قسمت‌های مختلف بدن قرار دارند. تمرکز بیشتر غدد لنفاوی در ناحیه گردن، زیر بغل، معده و در کشاله ران است. این غده‌ها حاوی یک مایع بی‌رنگ به‌نام لنف هستند. علم پزشکی غدد لنفاوی را بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن می‌داند.
این غده‌ها همانند یک فیلتر، ویروس‌ها، باکتری‌ها و تمامی ذراتی که به سلول‌های بدن هجوم می‌آورند را جذب کرده و از بین خواهند برد. به‌علاوه، غدد لنفاوی با عملکردی همانند گردش خون، با گردش مایع لنفاوی، گلبول‌های سفید را به قسمت‌های مختلف بدن می‌رسانند.

این غدد می‌توانند در شرایط مختلف، با نشان دادن علائمی، ما را از وجود بیماری خاصی آگاه کنند. در کنار آن غدد لنفاوی گاهی خود نیز دچار بیماری خواهند شد.
?

گره های لنفاوی?

علم پزشکی غدد لنفاوی را بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن می‌داند.

علل ایجاد بیماری تورم غدد لنفاوی چیست؟

گره های لنفاوی خوشه های کوچک ، گرد یا لوبیایی شکل هستند . در درون غدد‌لنفاوی ترکیبی از انواع مختلف سلول های سیستم ایمنی بدن هستند .این سلول‌های تخصصی مایع لنفاوی را در حین عبور از بدن فیلتر کرده و با از بین بردن مهاجمان از بدن محافظت می کنند.

گره های لنفاوی به صورت گروهی قرار دارند و هر گره ناحیه خاصی از بدن را تخلیه می‌کند . ممکن است در بعضی مناطق مانند غدد لنفاوی گردن ، زیر چانه ، زیر بغل و کشاله ران متوجه تورم شوید . محل غدد لنفاوی متورم ممکن است به شناسایی علت اصلی کمک کند.
شایع ترین علت تورم غدد لنفاوی عفونت به ویژه عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی است .

سایر علل های احتمالی تورم غدد لنفاوی عبارتند از :

1 – عفونت های شایع

گلو درد
سرخک
عفونت گوش
آبسه دندان
مونونوکلئوز
عفونت های پوستی یا زخمی مانند سلولیت
ویروسی که باعث ایدز می شود.

 

2 – عفونت های غیر معمول

سل
برخی از عفونت های منتقله از راه جنسی مانند سیفلیس
توکسوپلاسموز ، عفونت انگلی ناشی از تماس با مدفوع گربه آلوده یا خوردن گوشت نپخته
تب خراش گربه ، عفونت باکتریایی ناشی از خراش یا گزش گربه

?

شایع ترین علت تورم غدد لنفاوی?

شایع ترین علت تورم غدد لنفاوی عفونت به ویژه عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی است .

سرطان غدد لنفاوی(تست پاپ اسمیر در بابل)

بروز بدخیمی‌ها مثل انواع سرطان‌های سیستم لنفاوی سبب بزرگ شدن غدد لنفی در بسیاری از اعضای بدن می‌شود. سرطان غدد لنفاوی به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند. سرطان‌های لنفاوی یا از خود غده‌های لنفاوی سرچشمه می‌گیرد و یا ممکن است از جایی خارج از سیستم لنفاوی به این سیستم سرایت کرده باشد. برای نمونه بدخیمی‌های پستان موجب تورم گره‌های زیر بغل شده و سرطان تیروئید و حنجره باعث برجستگی غدد گردن می‌شوند.

سرطان‌هایی که منشأ آن‌ها خود غدد لنفاوی باشند را لنفوم می‌گویند. در لنفوم سلول‌های سفیدی به نام لنفوسیت دچار تکثیر خارج از کنترل شده و خصلت سرطانی به خود می‌گیرند. سرطان لنفوما خود به دو گروه لنفوم هاجکین و لنفوم غیرهاجکین تقسیم‌بندی می‌شود. تفاوت اصلی این دو نوع سرطان در نوع سلول‌های سفیدی است که دچار بدخیمی می‌شوند. پزشکان نوع سرطان را با بررسی سلول‌های سرطانی شده در زیر میکروسکوپ تشخیص می‌دهند.

علائم سرطان غدد لنفاوی

علائم لنفوم هاجکین شامل موارد زیر است:

برجستگی‌های زیرپوستی به‌خصوص در گردن، زیر بغل و کشاله ران(غربالگری جنین در بابل)
تب‌های ناپیوسته و مقطعی
تعریق شبانه
کاهش وزن شدید
خارش پوستی
احساس خستگی و کسالت
کاهش اشتها
سرفه، تنگی نفس، درد قفسه سینه

اما علائمی که براثر سرطان لنفوم غیرهاجکین ایجاد می‌شود به‌صورت زیر است:

غدد لنفاوی متورم
تب و لرز
کاهش وزن
خستگی و ضعف
شکم برآمده
احساسی سیری زودرس
احساس فشار بر قفسه سینه
کاهش حجم تنفسی، تنگی نفس و سرفه
عفونت‌های شدید مکرر
کبود شدگی آسان پوست بر ا ثر ضربه و خونریزی‌های مکرر
تب‌های ناپیوسته بدون عفونت
تعریق شبانه
کاهش وزن

?

سرطان غدد لنفاوی?

سرطان‌های لنفاوی یا از خود غده‌های لنفاوی سرچشمه می‌گیرد و یا ممکن است از جایی خارج از سیستم لنفاوی به این سیستم سرایت کرده باشد.(تست سلامت جنین در بابل)

نقش سیستم لنفاوی در جذب غذا

بیشترین جذب چربی در لوله گوارشی، از دیواره روده باریک صورت می‌گیرد که هماهنگ با غدد ترشحی کوچکِ سیستم لنفاوی عمل می‌کند. این غدد ترشحی در اثر چین‌خوردگی‌های بسیار کوچک در سطح داخلی روده به وجود می‌آیند. با جذب چربی و ویتامین‌های محلول در آن، یک مایع شیری سفید رنگ به نام «کیلوس» (Chyle) ایجاد می‌شود. این مایع از چربی‌های امولسیون شده در مایع لنفاوی تشکیل شده است. ورود این مایع به سیاهرگ‌ها، باعث انتقال ریزمغذی‌ها به خون می‌شود. سایر مواد مغذی از طریق مویرگ‌های خونی دیواره روده، جذب خون می‌شوند.

درمان تورم غدد لنفاوی

غدد لنفاوی متورم ناشی از ویروس، معمولاً پس از رفع عفونت ویروسی به حالت طبیعی برمی‌گردند. آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های ویروسی مفید نیستند.

درمان گره‌های لنفاوی متورم به نوع علت تورم بستگی دارد که به شرح زیر هستند:

عفونت:

عفونت متداول ترین علت برای درمان غدد لنفاوی متورم ناشی از عفونت باکتریایی یا آنتی بیوتیک‌ها است. اگر غدد لنفاوی متورم به خاطرعفونت HIV باشد، درمان خاصی برای آن بیماری وجود خواهد داشت.

اختلال ایمنی:

اگر غدد لنفاوی متورم در نتیجه شرایط خاصی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد، درمان به سمت بیماری زمینه ای انجام می‌شود.

سرطان:

گره‌های متورم ناشی از سرطان نیاز به درمان دارند. بسته به نوع سرطان، درمان ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی یا شیمی درمانی باشد.

عوامل زمینه‌ساز ابتلا به سرطان غدد لنفاوی

هرکدام از عوامل زیر قادرند در ایجاد سرطان‌های لنفاوی سهم داشته باشند. معمولاً با کنار هم قرار گرفتن چند عامل در گذر زمان سلول‌های غدد لنفاوی دچار نقص در چرخه سلولی شده و کنترل تکثیر و تقسیم خود را از دست می‌دهند.

این عوامل شامل موارد زیر است:

ضعف سیستم ایمنی و ناتوانی آن در تخریب سلول‌های سرطانی شده
جهش‌های ایجادشده در DNA سلول‌های سفید سیستم ایمنی
اختلال در تقسیم سلولی به دلیل شرایط وراثتی و حساسیت ژنتیکی فرد
قرارگیری بلندمدت در معرض مواد شیمیایی و یا رادیواکتیو
ویروس ایدز و تضعیف تدریجی توان دفعی بدن
بیماری‌های خود ایمن مزمن
عفونت‌های مزمن و مکرر
عفونت مزمن هلیکوباکترپیلوری
درگیر شدن لنفوسیت‌ها و اختلال در تکثیر آن‌ها تحت تأثیر ویروس هپاتیت C
بازه سنی 15 تا 30 سالگی و نیز بالای 50 سال در لنفوم هوچکین
تأثیر جنسیت به‌ویژه سرطان هوچکین در مردان
تأثیر عفونت ویروس اپشتین بار در بروز لنفوم هوچکین

?

نقش سیستم لنفاوی?

غدد لنفاوی متورم ناشی از ویروس، معمولاً پس از رفع عفونت ویروسی به حالت طبیعی برمی‌گردند.

درمان لنفوم

درمان انواع سرطان‌ها، به‌میزان زیادی به نوع بیماری، مقدار گسترش آن در بدن و سن بیمار بستگی دارد. در بسیاری از بیمار‌ها که سرطان به بافت‌های سایر قسمت‌های بدن نیز متاستاز داده است، گاهی پزشک جراح ناگزیر از برداشتن بخشی از بافت یا عضو خواهد بود.

درمان‌های رایج در سرطان‌های مختلف، برای سرطان غدد لنفاوی نیز تجویز می‌شوند:

1. شیمی درمانی
2. پرتو درمانی
3. پیوند مغز استخوان
4. پیوند سلول‌های بنیادی
5. شیمی درمانی و پرتو درمانی، سلول‌های سرطانی از بین خواهند رفت و سپس با پیوند مغز استخوان، سلول‌های مغز استخوان که در جریان درمان از بین رفته‌اند، جایگزین خواهند شد. در کنار این درمان‌ها، تغییراتی در سبک زندگی، و برنامه‌های مختلف ورزشی و غذایی نیز به بهبود بیماران کمک شایانی خواهد کرد.

6. نکته امیدوارکننده در مورد لنفوم این است که این بیماری در مراحل اولیه قابل شناسایی و درمان است. اما اگر فرد به نشانه‌های طولانی مدت خود توجه نکرده و به‌دنبال درمان نباشد، ممکن است بیماری وارد فاز وخیم شده و درمان آن زمان‌بر شده و گاهی نیز بیماری کشنده باشد.

7. پزشک با گرفتن شرح حال از بیمار، و بعد از بررسی نشانه‌های اولیه، ابتدا آزمایش خون را انجام داده و در صورت تشخیص لنفوم، به‌سراغ نمونه‌برداری از غدد لنفاوی خواهد رفت تا نوع و میزان سلول‌های سرطانی را شناسایی کند. در این میان، برای بررسی بافت‌های داخلی، سی تی اسکن و ام آر آی نیز انجام خواهد شد.

8. بعد از انجام تمامی مراحل درمان، بیمار باید به‌صورت مرتب توسط پزشک معاینه شود تا از درمان کامل، و از بین رفتن توده‌ها، اطمینان حاصل شود. در صورت عود مجدد بیماری، درمان‌های قبلی با شدت بیشتر انجام خواهند شد.

 

پیشگیری از لنفوم

از آن جایی که سرطان، بیماری است که بدون دلیل مشخصی بروز می‌کند، نمی‌توان توصیه خاصی برای پیشگیری از آن ارائه کرد. اما آن‌چه مسلم است، سبک زندگی سالم یکی از مواردی است که افراد را از بسیاری از بیماری‌ها دور نگه خواهد داشت.

تغذیه سالم و پرهیز از غذاهای ناسالم و الکل، از مواردی است که پزشکان به آن توصیه می‌کنند. فعالیت بدنی و ورزش منظم، در حفظ سلامت سلول‌های بدن نقش مهمی دارد. اگر در خانواده سابقه مشکلات مربوط به غدد لنفاوی و سرطان لنفوم وجود دارد، بهتر است معاینات سالانه را داشته باشید. پرهیز از استرس و اضطراب از مواردی است که پزشکان برای جلوگیری از انواع سرطان و البته بیماری‌های دیگر، آن را پیشنهاد می‌دهند.

علائمی که در مورد سرطان غدد لنفاوی گفته شد، در بسیاری از بیماری‌های معمول هم دیده می‌شود. بنابراین به‌محض دیدن یکی از این علائم، به هراس ابتلا به این بیماری دچار نشوید.

در این ایام که بیماری کرونا، وحشت عجیبی در میان مردم ایجاد کرده است، هر نوع گلودردی افراد را به شک خواهد انداخت ولی نمی‌توان رابطه‌ای میان هرگونه گلودرد یا تورم غدد لنفاوی و کرونا پیدا کرد . سرطان لنفوم، از سوی بسیاری از مراکز معتبر درمانی در جهان دیگر به‌عنوان یک سرطان خطرناک شناخته نمی‌شود. بلکه بیماری قابل درمان است.

 

 

به روزرسانی : 28 فروردین 1401

بازنشر از سایت آزمایشگاه صبا

?


نظر

?

آزمایش RBC یا شمارش گلبول قرمز در خون

شمارش گلبول قرمز یا آزمایش RBC از این جهت دارای اهمیت است که RBC حاوی هموگلوبین است و اکسیژن را به بافت‌های بدن می‌رساند. تعداد گلبول‌های قرمز می‌تواند بر میزان اکسیژن دریافتی بافت تأثیر بگذارد. بافت‌ها برای عملکرد خود به اکسیژن نیاز دارند.
?

گلبول های قرمز خون?

گلبول های قرمز یا اریتروسیت ها سلول هایی هستند که در انسان ها و جانوران خون گرم دارای پروتوپلاسم هموژن اما بدون هسته هستند. غشای آن ها از مجموعه ای از لیپوپروتئین ها تشکیل یافته که به مواد کلوئیدی و یون پتاسیم یا یون سدیم غیر قابل نفوذ است اما به یون کلر و بی کربنات نفوذ پذیر است. ترکیب مواد معدنی اریتروسیت ها و پلاسما مشابه هم نیستند. مقدار پتاسیم گلبول های قرمز انسان بیشتر از سدیم می باشد در حالی که نسبت این نمک ها در پلاسما بر عکس است.

هموگلوبین 90% ماده خشک گلبول های قرمز را تشکیل می دهد. در حالی که پروتئین ها، لیپید ها و گلوکز و نمک های معدنی دو درصد بقیه را بوجود می آورند. تعیین تعداد اریتروسیت ها در خون اهمیت زیادی در فیزیولوژی و کلینیک دارد. در حدود 5,5 میلیون گلبول قرمز در هر میلی متر مکعب خون در یک مرد سالم و 5/4 میلیون گلبول در هر میلی متر مکعب خون در یک زن وجود دارد.
?

گلبول های قرمز خون?

گلبول های قرمز یا اریتروسیت ها سلول هایی هستند که در انسان ها و جانوران خون گرم دارای پروتوپلاسم هموژن اما بدون هسته هستند.

?
مشخصات گلبول های قرمز خون?

قطر گلبول های قرمز بین 5/7 تا 2/7 میکرون و حجم متوسط هریک از آنها 90-88 میکرون مکعب است.

ضخامت آنها در ضخیم ترین قسمت 2 میکرون است. از روی اندازه هر اریتروسیت و تعدا کل آنها، با مساحت کلی گلبول های قرمز را در بدن می توان محاسبه نمود. چون جذب و آزاد شدن اکسیژن یعنی تبادلات آن در این سطح صورت می گیرد از این نظر این رقم واجد اهمیت است. تبادل اکسیژن عمل اصلی فیزیولوژیک گلبول های قرمز است.

مجموع کل مساحت گلبول های قرمز در خون انسان

مجموع کل مساحت گلبول های قرمز در خون انسان بطور متوسط 3500 – 3000 متر مربع است که این مقدار 1500 برابر سطح بدن می باشد. شکل خاص گلبول قرمز به وسیع بودن این سطح کمک می کند. گلبول های قرمز انسان پهن و در مرکز مقعرالطرفین هستند با این شکل هیچ نقطه ای از سلول بیشتر از 85 درصد میکرون از سطح آن فاصله ندارد در صورتیکه یک شکل کروی 5/2 میکرون از سطح فاصله دارد و کل سطح 20 درصد کمتر می شود این نسبت واقعی بین سطح و حجم اجزای گلبول های قرمز انتقال اکسیژن را از اندام های تنفسی به سلول آسانتر می سازد.

عمر متوسط گلبول های قرمز خون

عمر متوسط گلبول های قرمز خون 120 روز است برای این که میزان گلبول های قرمز در خون ثابت بماند باید در هر ثانیه یک میلیون گلبول قرمز در مغز استخوان ساخته شود.

گلبول های قرمز در کجا ساخته میشوند؟

گلبول های قرمز در دوره جنینی در کبد و طحال و گره های لنفاوی ساخته می شوند. اما در ماه های آخر دوره جنینی و پس از تولد تنها در مغز استخوان بوجود می آیند. در سال های اول پس از تولد همه استخوان ها گلبول قرمز می سازند، ولی از حدود 5 سالگی به بعد گلبول های قرمز در مغز استخوان های ستون مهره ها، سر، سینه و لگن تولید می شوند.

در مغز استخوان بافت زاینده ای وجود دارد که با چند تقسیم سلولی گلبول های قرمز را می سازد سلول های زاینده در ضمن این تغییرات هسته خود را از دست می دهند و مقدار زیادی هموگلوبین در سیتوپلاسم خود می سازند.

فعالیت ماهیچه ای، صعود به ارتفاعات و گرم شدن هوا، تولید گلبول های قرمز را افزایش می دهند. سلول های مولد گلبول های قرمز استخوان نسبت به عواملی مانند اشعه های زیان آور از جمله اشعه ایکس بسیار حساسند. و نخستین بخش بدن که در مقابل اشعه های زیان آور از جمله اشه ایکس از کار می افتد همین بافت مغز استخوان است. کمبود ویتامین B12, و آهن باعث کاهش تولید گلبول های قرمز می شود.
?

پلی سیتمی یا تعداد زیاد گلبول های قرمز?

پلی سیتمی به معنی افزایش حجم (تعداد) گلبول‌های قرمز است.
به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: اولیه و ثانویه.
می‌تواند با علل ثانویه، مانند هیپوکسی مزمن یا تومورهایی که اریتروپویتین را آزاد می‌کنند، مرتبط باشد.
افزایش غیر طبیعی تولید گلبول‌های قرمز در مغز استخوان باعث ایجاد پلی سیتمی ورا می‌شود.
درمان پلی سیتمی ثانویه به بیماری زمینه‌ای بستگی دارد.
پلی سیتمی توسط فلبوتومی (حجامت) و هیدروکسی اوره درمان می‌شود.

?

هموگلوبین?

تعیین تعداد اریتروسیت ها در خون اهمیت زیادی در فیزیولوژی و کلینیک دارد.

?
تعریف پلی سیتمی?

پلی سیتمی شرایطی است که منجر به افزایش گلبول‌های قرمز در جریان خون می‌شود. در مبتلایان به پلی سیتمی، میزان هماتوکریت، هموگلوبین یا تعداد گلبول‌های قرمز خون بالاتر از حد طبیعی است.

به طور معمول پلی سیتمی از نظر افزایش هماتوکریت گزارش می‌شود (هماتوکریت نسبت حجم گلبول‌های قرمز به کل حجم خون) یا غلظت هموگلوبین (هموگلوبین پروتئین مسئول انتقال اکسیژن در خون است).

 

هماتوکریت (HCT): هنگامی که هماتوکریت بیشتر از 48? در زنان و 52? در مردان باشد، پلی سیتمی در نظر گرفته می‌شود.

هموگلوبین (HGB): هنگامی که سطح هموگلوبین در زنان بیشتر از 5/16 گرم در دسی لیتر باشد یا در مردان بیشتر از 5/18 گرم در دسی لیتر باشد، پلی سیتمی در نظر گرفته می‌شود.

 

پلی سیتمی را می‌توان به دو دسته اصلی و ثانویه تقسیم کرد.

اولیه: در پلی سیتمی اولیه افزایش گلبول‌های قرمز به دلیل مشکلات ذاتی در روند تولید گلبول‌های قرمز ایجاد می‌شود.

ثانویه: پلی سیتمی ثانویه به طور کلی به عنوان پاسخ به سایر عوامل یا بیماری زمینه‌ای که باعث افزایش تولید گلبول‌های قرمز می‌شود، رخ می‌دهد.

تولید گلبول‌های قرمز از طریق یک توالی پیچیده از مراحل سخت تنظیم شده در مغز استخوان صورت می‌گیرد. تنظیم کننده اصلی تولید گلبول‌های قرمز هورمون اریتروپویتین (EPO) است. این هورمون تا حد زیادی توسط کلیه ترشح می‌شود‌، اگرچه ممکن است حدود 10? توسط کبد نیز تولید و ترشح شود.

ترشح اریتروپویتین در پاسخ به میزان اکسیژن کم (هیپوکسی) در خون تنظیم می‌شود. وقتی که اریتروپویتین برای جبران هیپوکسی تولید گلبول‌های قرمز خون را در مغز استخوان تحریک می‌کند اکسیژن بیشتری می‌تواند به بافت‌ها منتقل شود. پلی سیتمی نوزادی (نوزادان) در 1? تا 5? نوزادان دیده می‌شود. شایع‌ترین دلایل ممکن است مربوط به انتقال خون، انتقال خون جفت به نوزاد پس از زایمان یا اکسیژن رسانی نامناسب مزمن جنین (هیپوکسی داخل رحمی) به دلیل نارسایی جفت باشد.

?

مشخصات گلبول های قرمز خون??

قطر گلبول های قرمز بین 5/7 تا 2/7 میکرون و حجم متوسط هریک از آنها 90-88 میکرون مکعب است.

علائم تعداد غیرطبیعی?

اگر میزان آزمایش RBC شما خیلی زیاد یا خیلی کم باشد، ممکن است علائم و عوارضی را تجربه کنید.
?
اگر تعداد آزمایش RBC کم است، علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:?

خستگی?
تنگی نفس?
سرگیجه، ضعف یا سستی، به ویژه هنگامی که به سرعت تغییر موقعیت می‌دهید?
افزایش ضربان قلب?
سردرد?
پوست رنگ‌پریده?

اگر شمارش RBC بالا باشد، علائم زیر محتمل است:?

خستگی?
تنگی نفس?
درد مفاصل?
حساسیت در کف دست‌ها یا کف پا?
خارش پوست، به ویژه پس از دوش گرفتن یا حمام کردن?
اختلالات خواب?

در صورت بروز این علائم، پزشک ممکن است تست RBC تجویز کند.

چرا به آزمایش شمارش گلبول قرمز خون (RBC) نیاز دارم؟

شما ممکن است این آزمایش را به عنوان بخشی از آزمایش CBC (آزمایش شمارش کامل خون) که اغلب در یک چکاپ معمول گنجانده می‌شود، انجام دهید. همچنین اگر علائمی مبنی بر کم یا زیاد بودن گلبول‌های قرمز خون را داشته باشید ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید.

علائم کم بودن تعداد گلبول‌های قرمز خون عبارت‌اند از:?

ضعف?
خستگی?
پوست رنگ‌پریده?
ضربان قلب سریع.?

علائم افزایش تعداد گلبول‌های قرمز خون عبارت‌اند از:?

سردرد?
سرگیجه?
مشکلات بینایی.?

همچنین ممکن است این آزمایش را برای بررسی مشکلات خاص سلامتی مانند خونریزی داخلی، کم‌خونی، بیماری کلیوی و برخی سرطان‌ها انجام دهید.

 

پزشک شما ممکن است به دلایل زیر این آزمایش را تجویز کند:?

به عنوان بخشی از معاینه معمول?
اگر علائم کم خونی مانند خستگی، سردرد، از دست دادن اشتها یا مشکلات تمرکز دارید.?
اگر علائم دیگری از تغییرات سلول‌های خونی مانند تب، عفونت یا ضعف دارید.?
وقتی تحت درمانی قرار می گیرید که می‌تواند بر تعداد سلول‌های خونی شما تأثیر بگذارد، مانند شیمی‌درمانی?
برای نظارت بر یک مشکل سلامتی طولانی مدت که ممکن است نتایج شمارش خون شما را تغییر دهد، مانند بیماری مزمن کلیه.?
پزشک شما علت درخواست آزمایش RBC و نتایج آزمایش را برای شما توضیح خواهد داد.
?

محدوده طبیعی گلبول های قرمز چیست؟?

دامنه شمارش گلبول‌های قرمز:

هماتوکریت ، نسبت حجم گلبول‌های قرمز به حجم کل خون است. دامنه طبیعی هماتوکریت بین جنس‌ها متفاوت است و برای آقایان تقریباً 45? تا 52? و برای خانم‌ها 37? تا 48? است.

شمارش گلبول‌های قرمز، تعداد گلبول‌های قرمز در یک حجم خون را مشخص می‌کند. دامنه طبیعی در مردان تقریباً 4/4 تا 6.1 میلیون سلول در میکرولیتر است. براساس داده های NIH (مؤسسه ملی بهداشت)، دامنه طبیعی زنان از 4.2 تا 5.4 میلیون سلول در میکرولیتر است.

هموگلوبین پروتئین موجود در گلبول‌های قرمز است که اکسیژن را حمل می کند و دلیل رنگ قرمز خون است. دامنه طبیعی هموگلوبین ممکن است بین جنس‌ها متفاوت باشد و تقریباً برای مردان بین 13 تا 18 گرم در یک دسی لیتر و 12 تا 16 گرم در هر دسی لیتر برای خانم‌ها باشد.
?

تعداد کمتر از حد نرمال به چه معناست؟?

تعداد RBC کمتر از حد نرمال، ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:
?
کم‌خونی?
نارسایی مغز استخوان?
کمبود اریتروپویتین، که علت اصلی کم خونی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی است?.
همولیز یا تخریب RBC ناشی از انتقال خون و آسیب رگ‌های خونی?
خونریزی داخلی یا خارجی?
سرطان خون?
سوء تغذیه?
میلومای چندگانه (مالتیپل میلوما)، نوعی سرطان مربوط به پلاسماسل‌ها در مغز استخوان?
کمبودهای غذایی، از جمله فقر آهن، مس، فولات و ویتامین های B-6 و B-12?
بارداری?
اختلالات تیروئید?

برخی از داروها نیز می‌توانند میزان RBC را کاهش دهند، به ویژه:?

داروهای شیمی درمانی?
کلرامفنیکل، که عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند?.
کوئینیدین، که ضربان قلب را منظم می‌کند?.
هیدانتوین، که به طور سنتی برای درمان صرع و اسپاسم عضلانی استفاده می‌شود?.

 

آزمایش RBC?

مجموع کل مساحت گلبول های قرمز در خون انسان بطور متوسط 3500 – 3000 متر مربع است که این مقدار 1500 برابر سطح بدن می باشد.

?
گلبول قرمز و سرطان خون?

سرطان های خون می‌توانند بر تولید و عملکرد سلول‌های قرمز خون تأثیر بگذارند. این سرطان‌ها همچنین می‌توانند منجر به سطوح غیر طبیعی آزمایش RBC شوند.

هر سرطان خونی تأثیر منحصر به فردی بر تعداد RBC می‌گذارد. سه نوع اصلی سرطان خون عبارتند از:
?
لوکمی، که توانایی مغز استخوان در تولید پلاکت و گلبول قرمز را مختل می‌کند?.(آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا بابل)
لنفوما، که گلبول‌های سفید سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد?
میلوما، که از تولید طبیعی آنتی بادی جلوگیری می‌کند?

درمان تعداد گلبول های قرمز بالا یا پلی سیتمی?

درمان پلی سیتمی به طور کلی به علت آن بستگی دارد.
در پلی سیتمی ورا یا سایر سندرم‌های اولیه پلی سیتمی، گزینه‌های درمانی خاص‌تر هستند. فلبوتومی (حجامت) اساسی‌ترین بخش درمان است. هماتوکریت توصیه شده در مردان کمتر از 45 و در زنان کمتر از 42 ، هدف فلبوتومی است.
چندین دارو در رابطه با فلبوتومی برای سرکوب تولید غیرطبیعی گلبول‌های قرمز در نظر گرفته شده است. بیشتر این داروهای شیمی درمانی با عوارض جانبی مرتبط بوده و مصرف آن‌ها بحث برانگیز و محدود بوده است.(انجام آزمایش در بابل)

هیدروکسی اوره (Hydrea) به دلیل ویسکوزیته خون بالا برای برخی از بیماران مبتلا به پلی سیتمی اولیه و خطر بیشتر در ایجاد لخته خون توصیه شده است. عوامل مطلوب درمان با هیدروکسی اوره سن بیش از 70 سال، تعداد پلاکت‌های بیشتر از 1.5 میلیون و عوامل خطر کلی قلبی عروقی است.
آسپرین و سایر داروهای ضد پلاکت (دی پیریدامول [پرسانتین]) همچنین ممکن است با کاهش عوارض لخته شدن در بیماران مبتلا به پلی سیتمی مفید باشد، مگر اینکه بیمار سابقه خونریزی داشته باشد.
?

آزمایش RBC خون?

عمر متوسط گلبول های قرمز خون 120 روز است.

اگر نتایج آزمایش RBC غیرطبیعیباشد چه کار کنم؟

پزشک در مورد هرگونه نتیجه غیرعادی با شما صحبت خواهد کرد. بسته به نتایج حاصله، ممکن است لازم باشد آزمایشات اضافی را برای شما تجویز کند.
تست‌های مکمل می‌تواند شامل اسمیر خون باشد، که یک فیلم از خون شما توسط میکروسکوپ بررسی می‌شود. اسمیر خون می‌تواند به تشخیص ناهنجاری‌های سلول‌های خونی (مانند کم خونی سلول داسی شکل)، اختلالات گلبول‌های سفید خون مانند سرطان خون و انگل‌های منتقله از خون مانند مالاریا کمک کند.

کم خونی نوعی بیماری است که در آن تعداد سلول‌های قرمز سالم خون برای حمل اکسیژن به بدن کافی نیستند.

انواع کم خونی عبارتند از:?

کم خونی فقر آهن که اغلب به راحتی قابل درمان است?.(آزمایشگاه خانم دکتر گیلکی)
سلول داسی شکل، که منجر به غیر طبیعی شدن سلول‌های قرمز خون می‌شود، و این گلبول‌های غیرطبیعی به سرعت از بین می‌روند?.
کم خونی ناشی از کمبود ویتامین، که غالباً از سطح پایین ویتامین B-12 ناشی می‌شود?.

همه انواع کم خونی به درمان نیاز دارند. افراد کم خون معمولاً احساس خستگی و ضعف می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است سردرد، سردی دست و پا، سرگیجه و ضربان قلب نامنظم را تجربه کنند.
نمونه برداری (بیوپسی) از مغز استخوان می‌تواند نشان دهد که سلول‌های خونی مختلف در مغز استخوان چگونه ساخته می‌شوند. آزمایش‌های تشخیصی مانند سونوگرافی یا الکتروکاردیوگرام می‌تواند شرایط تاثیرگذار بر عملکرد کلیه‌ها یا قلب را بررسی کند.

به روزرسانی : 27 فروردین 1401

بازنشر از سایت آزمایشگاه صبا

?


نظر

?

زردی زبان نشان دهنده چیست؟

زردی زبان یک شرایط تقریبا بی ضرر است که طی آن یک پوشش زرد و ضخیم روی زبان تشکیل می شود. این امر زمانی که رخ می دهد که باکتری های روی سلولهای مرده پوست به دام می افتند و همین امر باعث تغییر رنگ زبان می شود. اما منابع خارجی بر این امر تاکید می ورزند که این مشکل می تواند نشان دهنده یکی از بیماری های حاد باشد. علت تغییر رنگ زبان می تواند متفاوت باشد، اما این امر با پیروی از برخی از راهکارها قابل درمان است و معمولا ظرف چند روز تا چند هفته برطرف می شود.

دلایل زردی زبان

شایع‌ترین علت زردی زبان، تجمع سلول‌های پوستی و باکتری‌ها بر روی زبان است. این تجمع اغلب به دلیل بهداشت نامناسب دهان و دندان است. زردی، خشکی دهان، زبان سیاه کرک‌دار و مصرف تنباکو از دیگر علل ایجاد این عارضه هستند.
یک علت شایع زردی زبان، تجمع سلول‌های پوستی و باکتری‌ها بر روی زبان است. این تجمع اغلب به دلیل بهداشت نامناسب دهان و دندان است.
?

تغییر رنگ زبان?

علت تغییر رنگ زبان می تواند متفاوت باشد.

در زیر به بررسی کامل دلایل زردی زبان می‌پردازیم:

علت زرد شدن زبان

زبان زرد معمولا در اثر تجمع بی‌ضرر سلول‌های مرده پوست در نقاط برجسته کوچک (پاپیلا) بر روی سطح زبان است.
در اکثر مواقع زرد شدن زبان زمانی پیش می آید که پاپیلای زبان بزرگ می‌شود و باکتری های موجود در دهان رنگدانه‌های رنگی تولید می‌کنند.
همچنین پاپیلای بلندتر از نرمال می‌تواند به سادگی سلول‌هایی که جدا شده‌اند را حبس کرده که این سلول ها توسط دخانیات، غذاها و یا دیگر موارد رنگی می‌شوند. تنفس از دهان و یا خشکی دهان نیز ممکن است به زرد شدن زبان مرتبط باشد.
ده علت عمده زرد شدن زبان می تواند شامل موارد زیر باشد:

1- زبان سیاه و مودار

این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که برجستگی‌های کوچک روی نوک و دو طرف زبان بزرگ‌تر شوند. باکتری‌ها، آلودگی‌ها و مواد غذایی روی این برآمدگی‌ها تجمع کرده و رنگ آن‌ها را علاوه بر سیاه، به زرد یا رنگ‌های دیگر تغییر می‌دهند.
برای درمان این علت بایستی علاوه بر این که حداقل 2 بار در روز و مخصوصا بعد از صرف هر وعده غذایی مسواک می زنید، روزی چند نوبت دهان خود را با آب بشویید. در صورتیکه سیگار می کشید توجه داشته باشید که ترک سیگار، تاثیر مستقیمی روی این علت خواهد داشت.

2- زبان جغرافیایی

این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که لکه‌های صاف و هموار در جای جای زبان ظاهر شود. پزشکان هنوز علت این عارضه را کشف نکرده‌اند؛ اما می‌بینیم که بعضی اوقات در افراد خانواده اتفاق می‌افتد. این لکه‌ها اغلب قرمز و گاهی زرد رنگ هستند.
درمان زبان جغرافیایی حتما بایستی زیر نظر پزشک انجام شود؛ چرا که بایستی از مسکن‌های قوی استفاده کنید یا درون دهان را با یک شوینده‌ی بی‌حس کننده بشویید. ممکن است پزشک پماد یا شوینده‌ی حاوی کورتیکواستروئید تجویز نماید.

3- دارو‌های حاوی بیسموث (Bismuth)

قرص بیسموت و سایر دارو‌های حاوی بیسموت می‌توانند رنگ زبان فرد را از زرد تا سیاه تغییر دهند.
یسموت ساب سیترات و ساب سالیسیلات برای درمان زخم معده و روده و نیز در اسهال مسافرتی استفاده می‌شوند.

علائم زردی زبان

علائم رایجی که همراه با زرد شدن زبان مشاهده می‌شوند، عبارتند از:

بوی بد دهان
لکه‌های سفید اضافی روی پوشش زبان یا غشای مخاطی
طعم بد در دهان
گلودرد
احساس سوزش
برآمدگی‌های کوچک روی زبان
رفلاکس معده یا سوءهاضمه
دهان خشک
تب
ظاهرشدن مو روی زبان
درد?

 

عوامل خطر زرد شدن زبان

هر شخصی در هر سنی ممکن است دچار این مشکل شود. اما برخی عوامل احتمال ایجاد این عارضه را بیشتر می‌کنند. عوامل خطر ابتلا به زردی زبان عبارتند از:

بهداشت ضعیف دهان
استفاده از تنباکو
مصرف زیاد قهوه یا چای سیاه
مصرف الکل
کم‌آبی بدن
سرطان
اختلالات خودایمنی
اختلالات عصبی?

 

 

درمان زردی زبان

برای درمان زبان زرد، با یک محلول که شامل مخلوطی از یک واحد پراکسید هیدروژن و پنج واحد آب است، یک بار در روز مسواک بزنید، سپس دهان خود را چند بار با آب بشویید.
درمان بیماری زمینه‌ای که علت زرد شدن زبان است، باید علائم را کاهش دهد.

درمان زبان سیاه کرک‌دار

دندان هایتان را حداقل دوبار در روز،بعد از هر وعده غذایی بشویید. چند بار در روز با آب دهان خود را بشویید. سیگار نکشید.

بهبود بهداشت دهان و دندان

دوبار در روز با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید و مسواک نرم، دندان‌هایتان را مسواک بزنید. حداقل یک بار در روز از نخ دندان استفاده کنید. استفاده‌ی روزانه از دهان شویه‌ی حاوی فلوراید به بهداشت دهان و دندان کمک می‌کند. هر شش ماه یک بار برای معاینه‌ی دندان هایتان به دندانپزشک مراجعه کنید. استفاده از شیرینی‌ها و مخصوصا غذاهای چسبناک و صمغی مثل شکلات را محدود کنید.?(آزمایشگاه پاتوبیولوژی)

 

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنیم؟

زرد شدن روی زبان در برخی موارد، به ویژه زمانی که با علائم قابل توجهی همراه باشد، می تواند نشانه ای از عوارض جدی تر برای سلامتی مانند یرقان باشد.

دلایل مراجعه به پزشک برای زبان زرد رنگ عبارتند از:

علائم زردی شامل زردی پوست و سفیدی چشم، کبودی، استفراغ، حالت تهوع، تب، اسهال خونی و درد شکم
نگرانی در مورد ظاهر تغییر رنگ زبان یا سایر تغییرات زبان
در صورتی که رنگ زرد زبان با اصلاح سبک زندگی اولیه، درمان های خانگی از بین نرفته یا بیش از 2 هفته ادامه داشته باشد.
درد
علائمی که بدون هیچ دلیل واضحی بدتر می شوند.(بهترین آزمایشگاه مازندران)
سلول های پوستی بسیار ضخیم و برجسته روی زبان (یا همان پاپیلا) که شبیه لایه ای از خز هستند.

پیشگیری از زردی زبان

به منظور کاهش تعداد باکتری‌ها و کاهش مقدار تجمع سلول‌هایی که می‌توانند باعث زرد شدن زبان شوند، سعی کنید موارد زیر را رعایت کنید:

ترک سیگار
مسواک زدن دندان‌ها دو بار در روز و استفاده از نخ دندان حداقل یک بار در روز
به منظور حذف سلول‌های مرده، مواد غذایی و دیگر مواد، با یک لیسه زبان به آرامی بر سطح زبان خود بکشید.
افزایش میزان فیبر در رژیم غذایی، تعداد باکتری‌های دهان را کاهش می‌دهد.?

رنگ زبان و بیماری‌ها

زمانی که رنگ زبان تغییر می‌کند و از حالت صورتی طبیعی خارج می‌شود، احتمالا مشکل اساسی در سلامتی ایجاد شده است. ممکن است علت تغییر رنگ زبان موارد زیر باشد.(آزمایشگاه صبا)

قرمز: احتمال دارد نشانه کمبود ویتامین B باشد. مخملک، اگزما و بیماری کاوازاکی نیز می‌توانند باعث قرمزی زبان شوند.
بنفش: مشکلات قلبی و گردش خون ضعیف می‌توانند باعث بنفش شدن زبان شوند. در بیماری کاوازاکی ممکن است زبان ارغوانی رنگ شود.
آبی: این حالت نشانه گردش ضعیف اکسیژن در خون است. اغلب مربوط به مشکلات ریوی یا کلیوی می‌شود.
خاکستری: گاهی مشکلات گوارشی باعث خاکستری شدن زبان می‌شوند. این حالت می‌تواند نشانه زخم معده یا اگزما هم باشد.
سفیدعفونت‌های قارچی مانند برفک دهان باعث بروز لکه‌های سفید روی زبان می‌شوند. بیماری‌های خوش‌خیمی مانند لکوپلاکیا یا لیکن پلان دهان نیز ممکن است باعث سفیدی زبان شوند.
قهوه‌ای: اغلب بی‍ضرر است. خوردن مواد غذایی خاص یا مصرف تنباکو گاهی رنگ زبان را قهوه‌ای می‌کنند.
سیاه: زبان تیره یا سیاه اغلب مربوط به عادات بد بهداشت دهان است. دیابت نیز می‌تواند این حالت را ایجاد کند.

به روز رسانی : 24 فروردین 1401

بازنشر شده از سایت آزمایشگاه صبا

?